POŻYCZKA DLA MIKROPRZEDSIĘBIORCÓW A PODATEK DOCHODOWY

W poprzednim wpisie skupiłem się na opisaniu wprowadzonego przez tarczę antykryzysową rozwiązania w postaci przysługującej mikroprzedsiębiorcom pożyczki do 5.000,00 złotych. Nie chciałbym się jeszcze raz powtarzać co to za rozwiązanie i komu przysługuje, dlatego też zachęcam do lektury tamtego tekstu, który z pewnością sporo wyjaśni.

Dzisiaj chciałbym natomiast przeanalizować skutki na gruncie podatku dochodowego otrzymania takiej pożyczki i jej umorzenia. Od razu na początku chciałbym wskazać, że w samym tekście ustawy nazywanej tarczą antykryzysową nie ma na ten temat słowa, więc musimy sięgnąć do ustaw o podatku dochodowym.

Jak na pewno wszyscy wiemy mamy w Polsce dwa podatki dochodowe – od osób prawnych (CiT) i osób fizycznych (PiT). Ponadto (o czym też na pewno wspominałem chociażby w tym wpisie) spółki osobowe (bez spółki komandytowo-akcyjnej) oraz spółki cywilne nie są podatnikami podatku dochodowego. Podatek ten płacą bezpośrednio sami wspólnicy tych spółek – proporcjonalnie wg dochodu spółki i udziału danego wspólnika w jej zyskach, określonego w umowie spółki. Natomiast spółki kapitałowe (oraz spółka komandytowo-akcyjna) płacą CiT od przychodów spółki.

To tak tytułem wtrącenia, a teraz wróćmy do wątku głównego.

Uzyskać przedmiotową pożyczkę może mikroprzedsiębiorca (definicja w poprzednim wpisie), którym może być nie tylko jednoosobowa działalność gospodarcza, ale także spółki kapitałowe czy osobowe. Dlatego też skutki podatkowe takiej pożyczki musimy rozpatrywać na gruncie zarówno podatku dochodowego od osób prawnych (CiT) jak i od osób fizycznych (PiT).

Tak jak już kiedyś na blogu wspominałem (przy okazji wpisu traktującego o skutkach udzielenia pożyczki spółce przez jej wspólnika) samo uzyskanie pożyczki nie stanowi przysporzenia majątkowego (bo pożyczkę zasadniczo trzeba zwrócić), a więc nie ma podatku dochodowego. Otrzymując więc tą pożyczkę podatku nie zapłacimy.

Co jednak w przypadku, w którym pożyczka zostanie umorzona? Pożyczkobiorca pozostaje wtedy przecież wzbogacony o kwotę uzyskanej pożyczki, której nie musi zwrócić.

Zasadniczo, zgodnie z ustawą o PiT i CiT, opodatkowaniu podlegają wszelkie dochody (a więc przychody po odjęciu kosztów). Przychodami są z kolei, m.in., otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepisy podatkowe wprost wskazują, że środki uzyskane przez przedsiębiorców z tytułu umorzonych pożyczek stanowią przychód podlegający opodatkowaniu – za wyjątkiem tylko pożyczek z Funduszu Pracy (art. 14 ust. 2 pkt 6 ustawy o PiT i art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o CiT).

I właśnie to ostatnie wyłączenie jest kluczowe w sprawie. Zgodnie bowiem z art. 15zzd i art. 31q ust. 4 tarczy antykryzysowej pożyczki tej udziela Starosta ze środków Funduszu Pracy. A skoro tak, to – zgodnie z ww. przepisami – gdy na wniosek przedsiębiorcy pożyczki te zostaną umorzone, po stronie przedsiębiorcy nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Przedsiębiorcy, którzy uzyskają taką pożyczkę i jej następne umorzenie, nie będą również zobowiązani do wystawienia informacji PIT-8C.