MAŁY ZUS DLA OSOBY WSPÓŁPRACUJĄCEJ

W jednym z poprzednich wpisów opisałem różnice na gruncie składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne przy zatrudnianiu małżonka w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością i w jednoosobowych działalnościach gospodarczych.

Nie chcę się tutaj jakoś specjalnie powtarzać dlatego też, przed przejściem do dalszej części niniejszego tekstu, zachęcam Państwa do lektury tamtego wpisu.

Pokrótce jednak. Jeżeli zatrudnimy małżonka (bądź kogoś z bliskiej rodziny) wspólnika/członka zarządu w spółce z o.o., to składki na ZUS oblicza się tak jak przy normalnym stosunku pracy. A więc ich wysokość zależy od kwoty wynagrodzenia za pracę.

Jeżeli jednak zatrudnimy taką osobę (np. małżonka przedsiębiorcy) w jego jednoosobowym przedsiębiorstwie, to ZUS nie traktuje takiego małżonka jako pracownika, ale jako osobę współpracującą. Wtedy składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne tej osoby oblicza się tak samo jak dla przedsiębiorcy – a więc nie od faktycznego wynagrodzenia z umowy o pracę tylko od zadeklarowanej kwoty nie niższej niż 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale.

Mało tego. Osoba współpracująca nie musi być formalnie na umowie o pracę w jednoosobowym przedsiębiorstwie. Możemy ją do ZUSu zgłosić i płacić składki jako osobę współpracującą bez formalnego nawiązywania stosunku pracy.

I tutaj właśnie istnieje pewna szansa, aby taka osoba – gdy kiedyś zechce sama otworzyć swoją działalność gospodarczą i świadczyć usługi na rzecz przedsiębiorstwa, z którym dotychczas współpracowała – nie straciła prawa do małego ZUSu, a więc niskiego ZUSu dla przedsiębiorców przez pierwsze 2 lata prowadzenia działalności.

Jeżeli chodzi o możliwość skorzystania z małego ZUSu, to zasada jest taka, że mogą z niego skorzystać wszyscy przedsiębiorcy, którzy po raz pierwszy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej. Jednakże, za wyjątkiem osób, które:

• • prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność;
  • wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Jak więc widzimy nie ma w tych przepisach wymienionych osób współpracujących.

Wyobraźmy więc sobie taką sytuację. Mąż prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i w jej ramach opłaca składki na ZUS żony, jako osoby współpracującej. Nie ma między nimi formalnej umowy o pracę. Po pewnym czasie (w ramach optymalizacji podatkowej), żona otwiera własną działalność gospodarczą żeby świadczyć na rzecz przedsiębiorstwa męża usługi administracyjne biura (które mogą być opodatkowane podatkiem dochodowym w formie ryczałtu w wysokości 8,5%).

A więc żona, ze swojej działalności, będzie fakturować przedsiębiorstwo męża. Te faktury stanowić będą koszt uzyskania przychodu działalności męża i pomniejszać jego podatek dochodowy (płacony liniowo w stawce 19%). Ona tymczasem od tych faktur płacić będzie ryczałt w wysokości 8,5%. A więc mamy sporą oszczędność na podatku dochodowym.

A jednocześnie – ponieważ żona nie miała nigdy umowy o pracę z przedsiębiorstwem męża, a była jedynie osobą współpracującą – ma dalej prawo do małego ZUSu przez pierwsze 2 lata.

Myślę więc, że dosyć opłacalna sprawa. Dokonujemy w Kancelarii tego typu optymalizacji podatkowych przedsiębiorstw. Dlatego też, jeśli zastanawiają się Państwo czy w Państwa działalności można przeprowadzić (i jaką) optymalizację podatkową – zapraszam do kontaktu – chętnie pomożemy.