Otwierając działalność gospodarczą, jedną z podstawowych decyzji jakie należy podjąć jest wybór formy opodatkowania.

Oczywiście mówimy tutaj o wyborze formy opodatkowania dla jednoosobowych działalności gospodarczych czy wspólników spółki cywilnej, bowiem spółki z o.o., komandytowe czy komandytowo-akcyjne są objęte podwójnym opodatkowaniem i podatkiem CiT. 

Patrząc na statystyki, w dalszym ciągu najbardziej popularną formą prowadzenia biznesu jest jednoosobowa działalność gospodarcza. Jak wielokrotnie na blogu wskazywałem – bez wątpienia jest to korzystna opcja dla osób samozatrudnionych, zwłaszcza przez pierwsze 2,5 roku jej prowadzenia z uwagi na mały ZUS. Odradzam jednakże prowadzenie w tej formie dużego biznesu (wysokie podatki, ZUS, osobista odpowiedzialność).

Każda z dostępnych dla przedsiębiorców form opodatkowania ma swoje wady jak i zalety. Wybór nieprawidłowej, zwłaszcza na samym początku działalności, może mieć poważne skutki. Jakie więc mamy opcje opodatkowania do wyboru dla naszego przyszłego biznesu?

Zacznijmy od najbardziej rozpowszechnionej formy, a więc od skali podatkowej.

Skala podatkowa cechuje się istnieniem dwóch stawek podatku dochodowego:

• • 12% dla dochodów na I progu podatkowym, a więc do 120tys. dochodu rocznie;
  • 32% dla dochodów na II progu podatkowym, a więc przekraczających 120tys. dochodu rocznie.

W przypadku rozliczania się na zasadach skali podatkowej możemy skorzystać z kwoty wolnej od podatku (aktualnie 30tys. rocznie), z ulgi na dzieci czy ze wspólnego rozliczania się wraz z małżonkiem (dzięki czemu I próg podatkowy wzrasta do 240tys. rocznie). Na skali podatkowej można również robić i odliczać koszty podatkowe.

Minusem oczywiście jest dosyć niski (jak dla zarobków przedsiębiorców) II próg podatkowy – nie czarujmy się, prowadząc działalność dosyć szybko można przekroczyć 120tys. dochodu, a potem automatycznie (od nadwyżki) trzeba będzie odprowadzać 32% podatek. Albo robić na siłę koszty. Dodatkową wadą tej formy opodatkowania jest również 9% składka zdrowotna. 

Dlatego też, dla przedsiębiorców uzyskujących szczególnie wysokie dochody, a jednocześnie generujących koszty podatkowe, istnieje możliwość opodatkowania podatkiem liniowym.

W tej formie opodatkowania przedsiębiorcy płacą 19% podatku dochodowego niezależnie od wysokości wygenerowanego w roku dochodu – nieważne, czy nasz dochód wynosi 10tys. czy 1 milion złotych – podatek zawsze wynosić będzie 19%. I można odliczać koszty.

Minusem podatku liniowego jest jednakże istniejąca od tego roku wysoka składka zdrowotna – wynosząca 4,9% od dochodu. A więc już obciążenia publicznoprawne wynoszą 24%. Dlatego też właśnie taka ilość optymalizacji podatkowych i przekształceń czy zmiany form prowadzenia działalności gospodarczych na spółki, jaką widzieliśmy w tym roku.

Ostatnią z form jest tzw. ryczałt.

Ta forma polega na tym, że podatek płaci się bezpośrednio od przychodu – a więc nie można odliczać kosztów. Dlatego też zryczałtowany podatek dochodowy opłacalny jest dla przedsiębiorców, którzy albo nie mają w ogóle, albo mają bardzo niewielkie koszty – przede wszystkim więc dla tzw. samozatrudnionych.

Płatność podatku od przychodu rekompensowana jest jego niższą wysokością – przy czym stawka podatku zależy od faktycznie realizowanych czynności – może wynosić np. 8,5%, 12%, 14% czy 17%.

Jaką więc formę opodatkowania należy wybrać?

Jak zawsze nie da się niestety generalizować – wszystko zależy od konkretnego przypadku. Dlatego też jeśli zastanawiają się Państwo nad otwarciem działalności gospodarczej to zapraszam do kontaktu – chętnie pomożemy zarówno przy wyborze odpowiedniej formy opodatkowania jak i w wyborze odpowiedniej formy prowadzenia tego biznesu.