Usłyszałem ostatnio takie zdanie: „firmy progamistyczne to mają fajnie, mogą płacić tylko 5% podatek dochodowy”. Poniekąd jest to prawda – jak opisywałem szeroko w dwóch poprzednich wpisach (z którymi mogą się Państwo zapoznać tutaj i tutaj) – 1 stycznia 2019r. weszły w życie nowe przepisy wprowadzające obniżony, 5% podatek dochodowy (zarówno PiT jak i CiT) dla przedsiębiorców uzyskujących przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a więc przede wszystkim przychody z praw autorskich do programów komputerowych.

Do tej pory przeprowadziliśmy w Kancelarii audyty przedsiębiorstw z branży IT i wystąpiliśmy o kilkadziesiąt interpretacji podatkowych w tym zakresie. Wszystkie interpretacje podatkowe (w których organ nie uchylił się od udzielenia merytorycznego rozstrzygnięcia) były pozytywne – nawet w sprawach programistów, którzy związani są umowami B2B z dużymi korporacjami IT, na rzecz których tworzą bądź ulepszają oprogramowanie (w poprzednim wpisie z zakresu tematyki IP BOXa obiecałem napisać, jak tylko dostanę interpretację w takich sprawach), a więc ulga ta naprawdę jest przez organy podatkowe interpretowana szeroko.

Mając już więc trochę doświadczenia w tym temacie i uzyskawszy interpretację w naprawdę różnych stanach faktycznych, myślę, że nadszedł czas by przeanalizować czy naprawdę przepisy IP BOX są takie korzystne i czy faktycznie przedsiębiorcy uzyskujący przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej mogą wszystkie te przychody opodatkować 5% stawką podatku PiT albo CiT.

O tym czym są kwalifikowane prawa własności intelektualnej opisałem szeroko w pierwszym wpisie poświęconym tematyce IP BOXa, więc odsyłam Państwa do jego lektury.

Podobnie też w tamtym wpisie opisałem dwie konieczne przesłanki, które należy spełnić by skorzystać z tej ulgi podatkowej, a więc to, że aby podatnik mógł skorzystać z tej 5% stawki podatku musi spełnić dwa podstawowe warunki:

• • 1) uzyskiwać przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej,
  • 2) prowadzić działalność badawczo-rozwojową.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej również wyjaśniłem już w uprzednich wpisach. W tym miejscu jedynie dodam, że w dotychczas otrzymanych interpretacjach podatkowych inspektorzy Krajowej Informacji Skarbowej specjalnie się nie pochylali nad tym, czy dany programista prowadzi działalność badawczo rozwojową czy nie. W stanie faktycznym wniosku oczywiście zawsze wpisywaliśmy, że taka działalność jest prowadzona, bowiem tworzone bądź ulepszane oprogramowanie wymaga twórczego podejścia programisty, jest nowe, niewystępujące dotychczas na rynku itd. – i to zawsze przechodziło.

No dobrze – to teraz najważniejsze pytanie. Czy faktycznie jest tak kolorowo, że – nawet gdy uzyskamy pozytywną interpretację podatkową (co oczywiście nie jest wymogiem, ale pomaga w razie ewentualnie kontroli, bo interpretacja wiąże urząd skarbowy) – przedsiębiorca może wszystkie przychody uzyskiwane z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej opodatkować 5% stawką podatku?

Stosowanie ulgi IP BOX wymaga prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej, więc siedliśmy ostatnio z zaprzyjaźnionym biurem księgowym by przeanalizować wymogi księgowe i wyszło nam, że to właśnie w tych paragrafach rząd ukrył „niespodziankę” dla przedsiębiorców, która może poważnie ograniczyć możliwość opodatkowania 5% stawką podatku całość przychodów z kwalifikowanego IT.

Regulacje IP BOX przewidują szczególne zasady określania dochodu podlegającego opodatkowaniu tą preferencyjną stawką podatku dochodowego. Nie jest bowiem tak, jak większość osób myśli, że od razu cały przychód z kwalifikowanego IT możemy opodatkować 5%. Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się bowiem jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus, który oblicza się według następującego wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

Powyższe litery na wzorze wskaźnika nexus oznaczają kategorie kosztów poniesionych przez podatnika:
a – koszty na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem;
b – koszty na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem, od podmiotu niepowiązanego;
c – koszty na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotu powiązanego;
d – koszty na nabycie przez podatnika kwalifikowanego IP.

Powyższe zasady obliczania wskaźnika nexus wyraźnie więc faworyzują podatników prowadzących we własnym zakresie prace badawczo-rozwojowe, bądź nabywających ich efekty od podmiotów niepowiązanych. Im większe podatnik uzyskuje koszty na uzyskanie przychodu z kwalifikowanych IP, to tym większą część przychodu może opodatkować 5% stawka podatku dochodowego (bo tym większą wartość będzie mieć wskaźnik nexus).

I tutaj właśnie tkwi pułapka – aby bowiem skorzystać z IP BOXa i 5% stawki podatku dochodowego, przedsiębiorcy po prostu muszą mieć koszty uzyskania przychodu – im większe, tym rośnie wskaźnik nexus i tym więcej przychodu możemy opodatkować 5% stawką.

A co z resztą przychodu? Tutaj niestety dalej musimy stosować normalną stawkę podatkową, zależną od wybranego przez nas sposobu opodatkowania (liniowy bądź wg skali).